ΙΣΤΟΡΙΑ
Η Ελληνορθόδοξη Κοινότητα του Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστού, αρχικά στεγάστηκε στον Αγγλικανικό Ναό St Clements στο Caledonian Rd, London N7. Ο Ιερός Ναός αυτός περιήλθε στη δικαιοδοσία της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μ. Βρεταννίας κατόπιν εγκρίσως της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Το Σάβατο 11 Ιουνίου 1966 τελέστηκε ο πρώτος Εσπερινός και την Κυριακή στις 12 Ιουνίου 1966 η πρώτη Θεία Λειτουργία και ο Αγιασμός από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μ.Βρεταννίας, μακαριστό Αθηναγόρα Κοκκινάκη, παρουσία των περισσοτέρων Κληρικών του Λονδίνου. Ιερατικώς Προϊστάμενος τότε ήταν ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Νικηφόρος Κυκκώτης και Πρόεδρος του ΔΣ ο Κυριάκος Μούσκας.
Το 1967 ήρθε από την Κύπρο στο Λονδίνο ο Ιερομόναχος Ηρακλής Αριστοτέλους, όπου προχειρίσθηκε στο βαθμό του Αρχιμανδρίτου από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα, και μετονομάσθηκε σε Λεόντιο. Εκείνη τη χρονιά ο Αρχιμανδρίτης Νικηφόρος μετατέθηκε στον Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων και τη θέση του Ιερατικώς Προϊσταμένου ανέλαβε ο Αρχιμανδρίτης Λεόντιος Αριστοτέλους. Το 1977 ο Κυριάκος Μούσκας μετοίκησε στην Αθήνα και ο μέχρι τότε Γραμματέας και Ταμίας της Κοινότητος Χαράλαμπος Κυριακίδης διορίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα ως νέος Πρόεδρος του ΔΣ. Λόγω των ενδοαστικών μετακινήσεων των Ομογενών, ο Ιερός Ναός άρχισε να χάνει ικανό μέρος του Εκκλησιάσματός του και συν τοις άλλοις, εμφανίστηκαν προβλήματα στο κτήριο του Ναού. Έτσι, οι τότε ιθύνοντες της Κοινότητος άρχισαν να προσανατολίζονται στην εύρεση ενός νέου Ναού. Τελικά βρέθηκε ένας εγκαταλελειμένος Αγγλικανικός Ναός στο Βόρειο Λονδίνο, στο Wightman Rd, αφιερωμένος στον Απόστολο Πέτρο. Μετά από μία σειρά διαπραγματεύσεων, επήλθε η αγορά του Ιερού Ναού από την Ελληνορθόδοχη Κοινότητα Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού, υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Αθηναγόρα Β’. Συγκεκριμένα, η πρώτη συμφωνία ήταν να αγορασθεί freehold το Πρεσβυτερείο του Ναού με £30,000 και leasehold αυτός καθεαυτός ο Ναός για £1,000 ανά έτος με 21ετές συμβόλαιο. Λόγω πολλών δομικών και μηχανικών προβλημάτων χρειάστηκε η άμεση ανεύρεση οικονομικών πόρων για την αποκατάστασή τους. Γενναιόδωροι Ομογενείς μεταξύ των οποίων οι Ν. Χατζηπατέρας, Γ. Χατζηπατέρας, Η. Καραμανλής, Κ. Μούσκας, Σ. Πολέμης, Μ. Χατζηϊωάννου, προσέφεραν υψηλά ποσά για την κάλυψη των αναγκών του Ναού, και άλλοι, με την προσωπική τους εργασία, προσέφεραν εξίσου στό έργο αυτό, ώστε να επετευχθούν τα Θυρανοίξια της νέας Εκκλησίας στις 5 Οκτωβρίου του 1980 από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μ. Βρεταννίας μακαριστό Μεθόδιο Φούγια.
Εκείνη την περίοδο, ο Σοφοκλής Παπανικολάου αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου την οικονομική χορηγία και βοήθεια πρός τον Ιερό Ναό, σε κάθε δυνατό επίπεδο. Συγκεκριμένα, ανακαίνισε τους εσωτερικούς χώρους της Εκκλησίας, προπλήρωσε το συνολικό ποσό των ενοικίων για τα 21 έτη, σύνολο £21,000 και, εν τέλει, το 1981 με μία γενναιόδωρη προσφορά των £80,000 αγόρασε το κτήριο του Ιερού Ναού. Αμέσως μετά, μαζί με επιφανείς Έλληνες Ομογενείς όπως οι Μίνωας Κολοκοτρώνης, Βασίλης Τσακίρογλου και Λεωνίδας Πατέρας, συνέλεξαν το ποσό των £40,000 με το οποίο αγοράστηκε και η παρακείμενη Αίθουσα Εκδηλώσεων.
Στις 23 Ιουνίου του 1985 πραγματοποιούνται τα επίσημα Εγκαίνια του ιερού Ναού από τον Αρχιεπίσκοπο Μεθόδιο. Στη Μεγαλόπρεπη Τελετή των Εγκαινίων παρασημοφορήθηκαν πάνω από 20 στυλοβάτες του Ναού με τον τίτλο του Κλειδούχου.
Η Αγιογραφία του Ιερού Ναού καθώς και πολλές φορητές Εικόνες, φιλοτεχνήθηκαν από τον Αγιογράφο Ελευθέριο Φουλίδη. Οι εργασίες κράτησαν πάνω από 18 χρόνια και αποτελούν σημαντικό χαρακτηριστικό του εσωτερικού διακόσμου της Εκκλησίας.
Το 1999 ο τότε Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μ. Βρεταννίας μακαριστός Γρηγόριος Θεοχάρους διορίζει τον μέχρι τότε Ταμία της Κοινότητος, κ. Γεώργιο Καλλή ώς νέο Πρόεδρο και το 2012 τον μέχρι τότε μέλος της Επιτροπής κ. Ανδρέα Ιωάννου.
Ο Μέγας Ευεργέτης του Ναού, Σοφοκλής Παπανικολάου, αποβιώνει στις 9 Ιουνίου 1990, και ο Κτήτωρ του Ναού, Αρχιμανδρίτης Λεόντιος Αριστοτέλους, στις 5 Δεκεμβρίου του 2001. Και οι δύο άνδρες έχουν συνταυτιστεί με την ιστορία του ιερού Ναού και για αυτό κάθε χρόνο τελούνται στη μνήμη τους Μνημόσυνα υπέρ αναπαύσεως των ψυχών τους.
